Żyć i umrzeć w Los Angeles
To Live and Die in L.A.
1985
- Podstawowe informacje
- Opinie i Nagrody
- Multimedia
- Pozostałe
powrót do forum filmu Żyć i umrzeć w Los Angeles 
ocenił(a) film na 8 
ocenił(a) film na 8 
ocenił(a) film na 8 
ocenił(a) film na 8 
ocenił(a) film na 1 użytkownik usunięty 
ocenił(a) film na 8
8/10 Główną zaletą filmu jest inteligentna fabuła, ze sporą dozą nieprzewidywalność, która nie traci ani na chwilę aury wiarygodności
użytkownik usunięty(no może z wyjątkiem „przypadkowości” Vukovich - Grimes - Masters, ale nie czepiajmy się) . Każda scena jest sensowna, każdy dialog jest autentyczny, każda z postaci ma „makaron” za uszami.
Akcja jest wartka i nie ma przestojów, czasami zmiany są wręcz kalejdoskopowe, do tego wyjątkowa ścieżka dźwiękowa (nie tylko muzyka, ale tez np. gołębie podczas jazdy z tajniakiem)
Z jednej strony montaż ujęć może nie zachwycać – prawie że kolaż - z drugiej jednak poszczególne kadry(pościgu, wyziewy fabryczne o zachodzie słońca, portu, krajobrazów i postaci) wypadają doskonale, tworząc klimat 80/90. Coraz bardziej podoba mi się własnie ta epoka, na krótko przed telefonia komórkowa, netem i końcem Cold War.
Dafoe doskonały w roli biseksualnego sku****la.
zgadzam się. Film świetny. Najbardziej czuć klimat filmu z lat 80-tych gdy Chance jedzie do informatorki o 4-5 nad ranem.
A według mnie najlepsza jest scena kiedy "Willem Dafoe pierze w pralce dolce z czymś tam, bynajmniej nie z proszkiem". Jednym słowem ta scena w tym filmie mi najbardziej utkwiła w pamięci i była dla mnie najbardziej klimatyczna. Dawno już go nie oglądałem tego dzieła, ale chyba sobie przypomnę, jeśli mój bardzo stary magnetowid da jeszcze radę odtworzyć tę kasetę VHS.
Scena drukowania pieniędzy jest niezapomniana, lubię od czasu do czasu ją sobie odświeżyć bo oglądanie Dafoe jak produkuje pieniążki jest nad wyraz relaksujące :)
Bardzo klimatyczny, ta muzyka plus Dean Stockwell, który jak dla mnie jest symbolem amerykańsiego kina lat 80, choć tu ma tylko epizodyczną rólkę. W połowie film zaczął lekko przynudzać, ale końcówka zrekompensowała wszystkie słabsze momenty
jak nie traci na wiarygodności? Nic w tym filmie nie było realistyczne tylko skrajnie debilne.
skrajnie debilna to jest twoja ocena...(ale oczywiście masz prawo nim być i oceniać w ten sposób)
Jedna chwila. Oglądałem film, jednak nie dostrzegłem abyś Ric był biseksualny. Która niby scena miałaby o tym świadczyć? Bardzo prosze o odpowiedź.
No dobra Koleżanko. Czy mogłabyś go obejrzeć jeszcze raz i mi (jednak) odpowiedzieć? To oczywiście prośba. Bo trochę mnie ta Twoja sugestia zainteresowała. Jest na cda z lektorem ale nie mogę wkleić linku bo jest niezgodny z regulaminem
Biseksualna na pewno jest partnerka Rica, Bianca Torres (Debra Feuer). Ale czy fakt, iż ma się biseksualnego partnera ma świadczyć, iż samemu jest się bisekuslany... ? Nie powiedziałbym.
Z treści filmu nie można wywnioskować, że Masters, to bi. Zmylić mogła scena, kiedy wita się całując swoją dziewczynę, a ona ma na sobie męską perukę (chwilę później ją ściąga). Film ma bajeczny klimat końcówki lat 80. Przebitki na wschodzące słońce i później elementy amerykańskiej egzotyki rodem z Kalifornii. Akcja była dynamiczna od początku do końca, co w połączeniu z galerią ciekawych postaci (spośród których prym wiódł niezawodny Defoe) dało naprawdę świetny efekt.
Biseksualna na pewno jest partnerka Rica, Bianca Torres (Debra Feuer). Ale czy fakt, iż ma się biseksualnego partnera ma świadczyć, iż samemu jest się bisekuslany... ? Nie powiedziałbym.
Wydaje się że jest. Tuż przed atakiem na swoją dupę całuje się z facetem. Przewijam oglądam w kabel tv i złapałem go
Pobierz aplikację Filmwebu!
Odkryj świat filmu w zasięgu Twojej ręki! Oglądaj, oceniaj i dziel się swoimi ulubionymi produkcjami z przyjaciółmi.
